lezersbrief klasse

Kinderen die voor het eerst naar school gaan, maar die bovendien van ergens anders komen (en dus misschien een andere taal spreken of andere godsdienst hebben), is het niet altijd even makkelijk voor hen.

Daarom is het belangrijk dat er in het onderwijs er iets aan gedaan wordt!

Ik heb een onderzoek gedaan om na te gaan wat er in scholen gedaan wordt voor deze kleuters. Of ze op hun gemak voelen op school, naar wat de leraren doen (of ze zich aanpassen aan de kleuters) en of scholen initiatieven nemen voor de kleuters maar ook voor hun ouders. 

1)      De kleuters en zijn leraar

Dankzij de school komen kinderen uit verschillende culturen samen. Dit leidt tot opvallende verschillen, maar ook overeenkomsten!

Sommige kinderen hebben dezelfde religie, maar toch kunnen ze een andere moedertaal hebben. Bij andere kan het net omgekeerd zijn. De school is er om met elkaar om te gaan! De school moet een plaats zijn waar kinderen er zich in kunnen thuis voelen.

Hoe leraren deze kleuters hen hierin kunnen helpen, zijn er vele dingen die ze kunnen doen.

Dit wil ik aan iedereen meegeven. Dat leraren hun klas, hun rituelen moeten aanpassen.

In de eerste plaats moet men de kinderen observeren, om zo gedifferentieerd te kunnen werken.

Wat de kinderen kan helpen om zich veiliger te voelen, is gebruik maken van een familiemuur.

Een familiemuur is een muur waar allemaal foto’s op gehangen van hun familie. De kinderen kunnen deze dan steeds bekijken. Ook moet er in de klas een plekje zijn waar deze kls zich kunnen terugtrekken. Bovendien moeten de kleuters hun eigen taal laten spreken!

Maar soms verstaan ze de taal niet of kunnen de kleuters zelf nog niets verwoorden. Daarom zijn foto’s (of pictogrammen) nodig. De kls kunnen dan tonen wat ze bedoelen of wat ze willen. Bijvoorbeeld een foto van een kindje dat op toilet zit (de kleuter toont aan dat die ook naar toilet moet).

Observeren dat wil ik nog bewijzen met deze puntjes:

-  het kijken naar hun lichaamstaal kan veel signalen geven.

- spelletjes die de kleuters boeien.

- de kleuters moeten ook de verantwoordelijkheid krijgen om taken die ze goed kunnen ook te mogen doen.

Zo zou ik nog honderden punten kunnen opnoemen. Maar het is dus belangrijk om deze kinderen anders aan te pakken in de opvoeding op school!

2) De school

Scholen mogen anderstalige nieuwkomers niet negeren! Het is belangrijk dat deze kinderen leren dat er ook nog andere culturen zijn, andere religieuze feesten, … Zo ervaren deze kinderen nieuwe en andere thuiswerelden.

Een school moet openstaan voor alle kinderen. Zij moeten aan de kinderen leren dat ze respect moeten hebben met ‘anders leven’! De school leert hoe kinderen met elkaar moeten omgaan!

Van ouders wordt er verwacht dat ze Nederlands met elkaar praten. Maar voor de ouders die dat niet kunnen, is het misschien een idee om in de school zelf Nederlandse initiatie te geven.

Verder is het interessant dat er voor- en naschoolse opvang is voor de anderstalige kleuters. Of opvang tijdens de grote vakanties (zomerklasjes). Dit om het Nederlands zo goed mogelijk te begrijpen/spreken.  

Maar een zorgjuf of het CLB kan ook al helpen. Deze kunnen korte oefeningen maken, taaloefeningen of wiskundige initiatie, …

Dat kan al een grote hulp zijn voor de anderstalige kleuters.

Zo, ik hoop dat vele leraren het begrijpen dat het heel belangrijk is om de kleuters niet alleen te laten wanneer ze naar scholen komen!

" Geen les meer in thuistaal in Brusselse scholen" Het journaal 13 mei 2011

http://www.deredactie.be/permalink/1.1022970

Regelmatig kijk ik wel naar het nieuws. Daarom ben ik dit nieuws tegengekomen en ik heb beslist om deze te verwerken.

Wat er in 6 Brusselse scholen gedaan wordt voor anderstalige kleuters is ‘les’ geven in de taal van het kind, maar ook in het Nederlands. In deze scholen is dat ofwel Turks, Spaans of Italiaans.

Er wordt 8 uur per week ‘les’ gegeven in de andere taal. 

De KO zingt liedjes, lees boekjes en rekent zowel in het Turks als in het Nederlands. 

Het project beweert dat hun kinderen een hoger secundaire diploma bereiken dankzij dit systeem. 

Mening op reportage:

In Brussel zijn 6 scholen waarvan, naast het Nederlands, de moedertaal van de kinderen gesproken wordt (Turks, Spaans en Italiaans). Dit duurde al 30 jaar en met meer dan 500. Toch wilt Pascal Smets het afschaffen. 

In de reportage wordt er dieper ingegaan op 1 school. Op basis hiervan geef ik mijn eigen mening. 

De KO verteld hier, dat het noodzakelijk is dat kinderen eerst hun moedertaal perfect kunnen alvorens een nieuwe taal te leren. Het is voor de kleuters makkelijker om het Nederlands te gaan begrijpen. 

Dat is eigenlijk wel waar. Als ik het vergelijk met mij. Thuis sprak ik Frans, maar ik ben vanaf mijn 1^stekleuterklas in het Nederlands geweest.

Ik heb dan een tweede taal geleerd toen ik nog jong was. Het voordeel hiervan is wel dat je snel twee talen kunt spreken.

Maar persoonlijk ondervind ik beide talen wel kan spreken, maar geen enkele taal optimaal, zonder fouten kan spreken/begrijpen. 

Daarom is het volgens mij inderdaad belangrijk om eerst perfect je moedertaal begrijpen en dan pas een nieuwe taal te leren. 

Maar er wordt vaak gezegd dat een kind een taal sneller leert in zijn eerste 6 levensjaren. 

Dat is waarschijnlijk ook waar. Want als ik dat vergelijk met nu. Ik vind het gewoon te moeilijk om een nieuwe taal te leren (in mijn geval het Engels bijvoorbeeld).

Dus volgens mij is dat wel goed dat de KO zowel in het Turks ‘les’ geeft zoals rekenen of eens een verhaaltje, maar dat er zeker ook Nederlands gesproken wordt. 

En persoonlijk denk ik ook dat deze methode, vooral waar de helft van de klas anderstalig is, een veiliger klasklimaat aan deze kleuters biedt.

Volgens mij werkt deze methode wel.

Interview met kleuterleidster

 

Dit is een korte samenvatting wat de school Claire-Joie allemaal doet voor kinderen met een andere moedertaal. Dit is een Franstalige schooltje in Etterbeek. In deze school zijn er in totaal 41 verschillende nationaliteiten en in haar klas 14. 

1) Als de kinderen aankomen wordt er voor gezorgd dat ze niet alleen zijn, dat ze zich met anderen kunnen integreren. Soms wordt er een “peter” gekozen voor het kind dit gebeurt per dag of per week het hangt er een beetje van af. Dat is gewoon een ander kind van de klas. Zo spelen ze steeds samen, vaak gebeurt dit niet enkel met taal, maar ook door gebaren.

Na 1 maand 1 maand en half begrijpen ze alles wat de KO en andere kls vertellen en ongeveer na 6 maanden, spreken ze vloeiend Frans.  

2) Vaak is er in elke klas wel een groepje kls waarvan hun moedertaal wel Frans is. Aan hen wordt er dan een zelfstandige activiteit gegeven, terwijl er met de anderstalige kls een taalactiviteit wordt gegeven. Er wordt dan met afbeeldingen gewerkt om woordenschat aan te leren of om een activiteit te hernemen om zo het resultaat te zien. En of deze resultaat overeenkomt met wat er verwacht / gehoopt werd. Ze werken in kleine groepjes, om zo een optimale resultaat te krijgen.  

3) Er zijn leerkrachten die de taal spreken. Dit is vooral voor het lager onderwijs. Als er ongerustheden zijn over enkele kinderen of ze wel of niet naar het 1^ste leerjaar kunnen, wordt er wel individueel mee gewerkt.

Er wordt gevraagd aan families om een liedje ofzo in hun taal (Grieks, Turks, Bulgaars,… ) te leren. Zo worden de families zo veel mogelijk betrokken en er wordt aan de kinderen de fierheid te geven dat ze een lied kennen in een andere taal. Ze proberen om hetzelfde liedje in verschillende talen te vinden.

De kinderen leren ook de vlaggen van hun land, de oriëntatie op een kaart van hun land, … Ook als ze op vakantie gaan wordt er gevraagd om een postkaart te sturen. Zo worden de kinderen ook betrokken bij wat het kind op vakantie allemaal doet, waar het zich bevindt, ...

Er wordt aan de kinderen gevraagd om de andere kinderen en de KO goede ochtend, goede avond en dankjewel te leren in de taal. 

Wat gebeurt met de ouders die geen Frans begrijpen?

Als er ouders zijn die toch geen Frans begrijpen, wordt er naar een ouder gezocht die zou kunnen helpen om de boodschap te vertalen.

Er zijn ook Franstalige lessen georganiseerd op de school zelf, twee à drie keer per week. Het is de bedoeling dat de ouders een basis krijgen van het Frans. Deze lessen zijn ook gratis.

Anders wordt er geprobeerd dat het kind zelf, perfect weet wat die moet meebrengen. bijvoorbeeld als er een uitstapje gepland is, wordt er duidelijk gemaatk en wordt ervoor gezorgd dat het kind het goed begrepen heeft wat die moet meenemen. Een flesje water, boterhammen in de boekentas. Dit kan eventueel verduidelijk worden aan de hand van een afbeelding. 

verwerking verplichte literatuur: "bekijken standpunt over religie en levensbeschouwing"

Ik heb voor de partij groen gekozen om te bespreken omdat ik, toen ik deze diagonaal las, het meest aansprekend vond ivm mijn onderwerp. Snel heb ik alle partijen overlopen, maar bij Groen! spraken ze over de verschillende godsdiensten en culturen, ... Dit leek me heel interessant en daarom wou ik hier verder op ingaan.  

 Goed onderwijs, wat houdt dit in?

1) Onderwijsmoto: "Gelijke onderwijskansen realiseren, begint met kleine klassen"


Het wordt nog wel vaker gezegd dat kleine klassen beter is voor de ontwikkeling van het kind. Dit bewijst Groen! ook. Ze vertellen dat leerkrachten dan beter op de verschillen van elk kind kunnen inspelen. Dat is ook zo, met kleinere klassen kan men veel meer aandacht geven aan elk kind en men ziet ook sneller of het kind al dan niet problemen heeft. De leerkracht heeft dan ook meer tijd om hier verder op in te gaan. Indien er een kind meer nood heeft om geholpen te worden, is dit in kleine klassen realiseerbaar, anders is dit al veel moeilijker. Groen! verteld ook dat allochtonen en kansarme leerlingen het meeste voordelen halen in kleine klassen. Ik geef hen volledig gelijk.


2) Levensbeschouwelijk onderwijs: "Een opvoedingsproject dat alle levensbeschouwelijke en religieuze overtuigingen respecteert." 

Het is belangrijk dat iedereen zich gerespecteerd voelt. Ook mensen met verschillende godsdiensten of culturen. Groen! haalt aan dat kinderen steeds minder de kans krijgen om in scholen te gaan waar hun religie gerespecteerd wordt. 

Indien dit echt zo is, vind ik dit eigenlijk niet kunnen. Iedereen heeft recht om gerespecteerd te zijn! 

Ik ben helemaal mee eens met de boodschap die Groen! hier zegt: "Groen! verkiest een open samenleving. Een samenleving waar mensen met verschillende culturen en religies samen leven in verschil en met respect voor elkaars waarden en normen. Ook de school moet deze opdracht helpen realiseren."

Ik vind het dat ook belangrijk. Het is gewoon zo dat, al van kinds af  (dus op school al), er geleerd moet worden om met elkaars verschillen leren om te gaan, elkaars verschillen te waarderen en te respecteren. Voor een kind is het toch erg als die op school niet gerespecteerd wordt omdat die een andere godsdienst heeft?!

3)Democratisch onderwijs: "Sociaal werkt"

"De school moet een positieve spiegel zijn van diversiteit voor onze samenleving!" Maar helaas is dit niet altijd zo. Groen! verwijst hier vooral naar kansarme . Zij worden vaak, onterecht, doorverwezen, naar lagere richting. Maar volgens mij is het niet alleen kansarme, maar kinderen van een ander land: andere moedertaal, ander geloof, dus kinderen van een andere cultuur. 

Groen! wil de scholen die hier wel rekening mee houden, extra ondersteunen. Volgens mij doen ze dat om de andere scholen ook te motiveren 

Ze verijzen niet alleen naar de kinderen, maar ook naar de werkende personen. Ze zeggen dat allochtonen, mensen met een handicap, het moeilijker hebben om op de arbeidsmarkt te komen. Volgens mij is dat ook zo. Sommige werkgevers willen dat niet, maar waarom? Dat begrijp ik toch niet zo goed. Of ze pakken deze mensen wel aan, maar dan geven ze zo een "bij"werk dat minder leuk is om te doen bijvoorbeeld  de afwas. Ik vertel dit omdat ik dat zelf ervaren heb, toen ik (in het 6de middelbaar) op stage ging. Dat was een allochtone vrouw, die niet zo goed Nederlands kon.  Zij moest de borden afwassen. Volgens mij gebeurt dit nog vaker. Daarom wil Groen! extra maatregelen nemen dat, ook deze mensen, zichtbare beroepen krijgen, OOK in het onderwijs. 

"Welvaart en welzijn zijn ongelijk verdeeld". bewijst Groen!.

4) Lerarenopleiding en navorming: "Een onderdompeling in de dagelijkse realiteit van het onderwijs"

Teen ik de visie van Groen! las, zat ik daar nooit bij stil, maar eigenlijk geef ik Groen! helemaal gelijk met wat ze hierin vertellen. Dus wat ik hierin vertel, is wat Groen! ook verteld maar met extra uitleg hoe ik het zie.

Groen! zegt dat stagiairs in verschillende types scholen stage moeten lopen en in verschillende omgevingen. Dat gebeurt bij ons  wel. Volgend jaar gaan we in een Brusselse scholen eens kijken hoe het daar verloopt. Ik ben daar ook mee eens. Het is ook leerrijk voor ons dat wij dat doen. Zo zien we of er een verschil is tussen scholen. Dat vind ik goed.

In scholen moet er ook gewerkt worden aan de kennis en inzicht van de maatschappelijke realiteit die multicultureel is. Zo wordt er meer aandacht gegeven aan verschillende culturen en hun gewoontes. Ook voor de taalvaardigheid in het onderwijs.

Dit verklaart Groen! Maar met deze uitspraak ben ik ook helemaal mee eens. Zoals eerder al gezegd: "een school moeten voor ieders kind zijn cultuur openstaan!"

"Levenslang leren" 

Hier vertelt Groen! dat leerkrachten nascholing moeten hebben, zodat er in scholen een vormingscultuur ontwikkeld wordt. Groen! hecht hier echt wel belang aan omdat ze het budget van de naschoolseleerkrachten willen verhogen.

5) Maatschappelijk belang van onderwijs: "Bijdrage van het onderwijs aan economie en ecologie"

Groen! vertelt ook dat scholen rekening moeten houden met ecologie en de economie. Dat ze extra aandacht moeten hebben aan het milieu en de leerlingen hiermee betrekken. 

Daarnaast vind Groen! dat de school er ook moet voor zorgen dat leerlingen zich optimaal kunnen ontplooien door het verwerven van kennis, inzichten, attitudes en vaardigheden. 

 Jongeren moeten ook leren om zich op te komen voor hun eigen mening, met respect voor anderen!

 Ook hier ben ik mee eens. Voor later en ook voor nu is het heel belangrijk om je eigen mening te kunnen en te willen uiten! Sommige mensen kunnen dat of durven dat de doen, bij andere is dat al wat moeilijker. Daarom vind ik het ook dat het onderwijs hier even moet voor stil te staan.

6) Leerling- en leefwereldbetrokken: "Elk individu telt"

Zoals vaak gezegd (vooral ook op mijn blog) "ELK INDIVIDU TELT. "

Elk kind moet de kans krijgen zich optimaal te ontwikkelen en de kans te krijgen voor kwalitatief onderwijs!

Het kan niet genoeg gezegd worden, maar elk kind moet op school GERESPECTEERD worden!! 

Dit is de boodschap dat Groen! wil mee geven, maar ik! Dus naar alle mensen toe, elk kind telt en moet gerespecteerd worden.

verwerking verplichte bron: Barack Obama

Samen met Nele Robben heb ik de verplichte literatuur verwerkt over Barack Obama. We wisten allebei niet goed hoe we er aan moeste beginnen en u weet wel... met twee bekom je meer dan alleen.

http://www.kuleuven.be/thomas/algemeehttp://www.blogger.com/post-create.g?blogID=6815303227632683900n/actualiteit/dossiers/obama/

1) bron: 'Niet van overtuigd dat ik al genoeg gedaan heb om Nobelprijs te winnen' 

 Ik vind dat Obama een heel bescheide persoon is, met een goed hart. Ik leidt dit af omdat hij het geld, dat hij wint met de Nobelprijs, wil wegschenken aan een goed doel. Met deze boodschap wil hij ook andere mensen tot actie brengen om vrede te bekomen. 

2) bron: 'Amerikaanse president Obama krijgt Nobelprijs voor Vrede'

Ondanks er in deze tekst ook verwezen wordt naar het feit dat deze uitreiking een politieke keuze kan zijn, denken wij dat Obama hier rechtvaardig voor gestreden heeft (dit in tegenstelling tot Yasser Arafat, die deze prijs ook al eens 'verdient' heeft). In de tekst wordt letterlijk geschreven: "Slechts zeer zelden heeft een persoon in dezelfde mate als Obama de aandacht van de wereld getrokken en zijn volk hoop op een betere toekomst gegeven."

Vooral  het laatse vinden wij mooi, want na de oorlog, is het wel belangrijk dat ook Amerikanenen weer een mooie toekomst krijgen. 

In het filmpje wordt gezegd dat Obama deze prijs al heel vroeg gekregen heeft (hij was nog geen jaar de president van Amerika), maar dat heeft hij wel verdient dankzij zijn goede inzet. Dit bewijst nog maar eens dat Obama een groot hart heeft en dat hij probeert rekening te houden met wat goed is voor zijn volk, volgens ons!

http://www.hln.be/hln/nl/2002/Dossier-Obama/article/detail/1013284/2009/10/09/Obama-krijgt-Nobelprijs-voor-Vrede.dhtml

3) bron: "Barack Obama wint Nobelprijs voor de Vrede"

In dit artikel wordt ingegaan op wat Obama op een korte periode heeft kunnen verwezenlijken. Hiermee wordt het uitreiken van de prijs dan ook gemotiveerd. 

Obama heeft al vooruitgang geboekt in:

- vredesoverleg in het Midden-Oosten

- en een oproep tot nucleaire ontwapening. 

Verder heeft Barack Obama een mooie visie nl dat elke president of leider van een land zijn bestuur moet baseren op waardes die de meerderheid van zijn volk belangrijk vindt. 

Wij vinden het heel mooi van Obama dat hij zijn land wilt baseren op basis van wat het VOLK  belangrijk vindt.We vinden het ook merkwaardig dat hij al zoveel goeds gedaan heeft in die korte tijd dat hij president is.

http://www.hbvl.be/nieuws/buitenland/aid869455/barack-obama-wint-nobelprijs-voor-de-vrede.aspx

4) Vaticaan ziet Nobelprijs voor Obama als “aanmoediging”

Onlangs dat Obama de prijs niet nodig vond, vind het Vaticaan  dat het een goed middel is om Obama aan te moedigen om verder te zetten waar hij mee bezig is. Want volgens het Vaticaan is dat van fundamenteel belang. 

Doordat we dit gelezen hebben en we nu ook weten dat de kerk hier achter staat, kunnen we besluiten dat voor alle partijen het werk van Obama belangrijk is en geapprecieerd wordt.

"Yes, he can!"

http://www.rorate.com/nieuws/nws.php?id=57454 

 

"Welke boekjes kan ik gebruiken, voor mijn allerliefste kindjes van mijn klas?"

In mijn artikel dat ik gelezen heb, spraken ze ook over interessante en informatieve boeken als KO voor anderstalige kleuters.

Dit bracht me op het idee om zelf op zoek te gaan naar boekjes.

In de bib van het DLO en van tweebronnen, ben ik op zoek gegaan naar interessante (lees)boekjes. Als KO zelf voor te lezen of door de kls zelf, in de boekenhoek, te bekijken.

bronvermelding:

1) Fields S., (ill.) Damon, E., En ik, en ik, en ik: allemaal kinderen. Sjabloom: Amsterdam, (1995).

2) Smit F., (ill) Hof M., Koe & Mus: tsjoeken, uitgeverij: circus kiekeboe, (z.d.).

3) Scheffler U., (ill) Lieffering J., Heeft vriendschap een kleur?, uitgeverij: de Vries- Brauwer: Antwerpen (2005).

4) Boekencollectie van IK & KO:

- Hagen H. en M., (ill) Klaassen S., De opruim- spin, uitgeverij: Zwijsen, Meerhout (2001).

- Kromhout, R.,  (ill) Klaassen S., Een beer voor Ursula, uitgeverij: Zwijsen, Meerhout (2001).

- Dijkzeul L., (ill) Akkerman D.,  Een tijger onder mijn bed!, uitgeverij: Zwijsen, Meerhout (2001).

Deze boekjes zijn zowel leuk voor de anderstalige kleuters, omdat ze eventueel dezelfde situaties/ onderwerp kunnen meemaken. Het kan hen dan op hun gemak stellen, dat er ook kindjes zijn zoals hen (bijvoorbeeld dezelfde huidskleur, dezelfde taal). Maar voor de ander kleuters van de klas kan het ook interessant zijn om in te kijken.zoals in het boekje En ik, en ik, en ik allemaal kinderen (uitleg zie hieronder).

boekjes:

1) En ik, en ik, en ik Allemaal kinderen.

 

Dit boekje heb ik gekozen omdat er een grote diversiteit aan kinderen in stonden. Niet enkel blanken. Dat is belangrijk want als er een andere huidskleur in de klas is, kan het voor hem toch wel een zelfzeker gevoel geven. Het zijn kinderen die allerlei dingen doen, maar er wordt ook gesproken over het uiterlijk dat een kind kan hebben, of de huidskleur, ... . Op het einde staat er ook een spiegel waar het kind zelf in kan kijken.

Want zoals eerder vermeld op mijn blog en zoals het boekje zelf verteld:

"Ieder kind is anders en dat is nu juist zo leuk."

Dit boekje is eerder bedoeld als inkijk boekje. Er zijn flapjes die de kls kunnen omdraaien of schuiven... deze geven de grote diversiteit aan kinderen weer. (blank <=> zwart, dikker <=> dunner, veel <=> weinig haar, ...)

Een tweede boekje: "Koe & Mus"

Dit is een boek met twee simpele verhaaltjes, met schooltaal in zoals voor(ste) en achter. Het verhaaltje zelf kan eventueel de KO voorlezen. Dit kan ze doen door niet enkel de prenten te tonen, maar ook door zelf met bijvoorbeeld 2 knuffels. Steeds wanneer ze de woorden (voor en achter) uitspreekt, kan ze deze tonen met de knuffels. Zo is het voor de kls duidelijker (zowel voor de anderstalige als voor de andere kls).

Maar wat ook interessant is, dat dit boekje ook in het arabisch is. Dit kan ook interessant zijn voor de kindjes die deze taal begrijpen. Als er in de klas rond 'andere talen' of 'anders zijn' gewerkt wordt ofzo, kan er eventueel een mama of iemand die de taal kent en dit boekje dan voorlezen. De kleuter(s) die het arabisch verstaan gaan zich misschien openbloeien, en de kls die deze taal niet begrijpen, gaan verstaan dat een onbekende taal toch wel moeilijk is of raar om te horen. De KO kan hier verder op ingaan en de link leggen met de anderstalige kls die voor het eerst Nederlands horen, dat het voor hen ook niet makkelijk is.

3) Heeft vriendschap een kleur?

De titel op zich sprak me aan en dat leek me heel interessant voor mijn onderwerp. Er wordt over allerlei onderwerpen gesproken dat te maken heeft met 'anders zijn': anderstalige en andersgelovige. Toen ik het verhaal aan het lezen was, was ik er helemaal in ondergedompeld. Echt een prachtig boek!

Het verhaal loop zich af op school waar er verschilende kindjes elkaar ontmoeten en samen in de klas zitten. (Met verschillende kinderen bedoel ik een andere huidskleur, een andere godsdienst, een andere taal, ...)

Op school komen ze steeds meer te weten van elkaar. Zo leren ze dat niet iedereen dezelfde taal spreken, dat niet iedereen dezelfde huidskleur heeft, dat niemand dezelfde vingerafdruk heeft, niemand dezelfde grootte van handen, ...

Op een dag gaat een Nederlands jongen, bij zijn vriendin (Turks meisje) thuis spelen. Hij is nooit bij haar geweest. Hier leert de jongen heel veel over haar cultuur, gewoontes, feesten, ... (deze dingen worden soms gelinkt met het het christendom).

bijvoorbeeld: moskee <=> kerk (schoenen uit, bij ons niet), Ramadam, Suikerfeest (net zo leuk als kerst bij ons), het bidden, Mekka (heilige plaats van moslims), Koran <=> bijbel, Allah <=> God.

Echt een heel interessant boekje om voor te lezen, maar deze is wel eerder bedoeld voor de oudere kls (of 1ste leerjaar).

4) De serie van IK & KO

http://www.ikenko.nl/zwijsen/show/id=100931

IK & KO is een 'organisatie' geschikt voor kleuters met onderwijsachterstand.

Hun doel is het vergrote van de taalvaardigheid van kinderen.

Daarom heb ik besloten om naar enkele boekjes te verwijzen en er enkele van te bespreken.

In de boekjes merkte ik op dat de onderwerpen heel toepasbaar zijn voor kleuters. De situaties kunnen, in manier van spreken, dagelijks van toepassing zijn. Het zijn eenvoudige verhaaltjes, met duidelijke prenten. Omdat de KO er niet altijd tijd heeft om een boekje voor te lezen bestaan er blijkbaar ook  luister CD hiervan.

Wat me wel opgevallen was aan de boekjes is dat ze ook namen gebruiken die niet, in onze westerse cultuur, vaak voorkomen, maar eerder in Afrika / Azië. Misschien hebben ze dat bewust voor gekozen en kunnen de kls zich hierdoor makkelijker met de personages identificeren.

Elk kind is mijn vriend! Het maakt niet uit hoe hij is...

anderstalige nieuwkomers in de kleuterklas: hoe ga ik daar best mee om?

Ik ben op een interessante site terechtgekomen waar er tips in stonden hoe je het best met anderstalige kleuters omgaat. Ik heb deze tips verwerkt. Ik vond dit echt leerrijk!

1) Zich goed voelen

- Het is belangrijk dat kleuters zich veilig en goed voelen op school!

à Sommige zijn nog nooit naar school gegaan, ze weten dus niet wat er van hen verwacht wordt.

2) De inrichting van de klas

- dag- en weekschema (kls weten dan ongeveer wanneer de school gedaan is)

- familiemuur (kunnen naar foto’s bekijken van hun familie, brengt hen extra in veiligheid)

- plekje om zich terug te trekken (om tot rust komen)

- keuzebord met pictogrammen.

3) Communicatie

- foto’s die kls aantonen wanneer ze bijvoorbeeld naar toilet moeten.

- goed naar hun lichaamstaal kijken.                  .

- Men moet de kls hun eigen taal laten spreken en hiermee positief mee omgaan!

4) Klasorganisatie!:

- De dag kan best beginnen met vrij spel. Zo wordt de pijn verzacht (van hun ouders die weg zijn).

- Spelletjes zoeken die de anderstalige nieuwkomers boeien.

- Structuur en regelmaat is belangrijk! (dezelfde regels en afspraken als voor de andere kls)

- Liedjes en versjes geven structuur in de dag + muziek spreekt aan!

5) Klassikale activiteiten of kringgesprekken

- anderstalige nieuwkomers zouden dicht bij KO moeten kunnen zitten.

- visuele ondersteuning is belangrijk

- het gesprek mag niet te lang duren

- als het voor hen te moeilijk is, kan met deze kls iets anders laten doen zoals boekjes bekijken, een tekening maken, … (het is wel belangrijk dat dit aan de andere kls wordt uitgelegd waarom ze dat mogen)

6) Observatie

- Door de kls te observeren komt men erachter waar de kls geïnteresseerd in zijn (tijdens vrij spel, wat ze tekenen, … )

- De kls zouden verantwoordelijkheid moeten krijgen voor bepaalde taken waarin ze goed zijn. (bv. kleinste kls eten laten geven).

7) Taalvaardigheid

- Het is belangrijk om met de andere kls de praten over het feit dat de anderstalige kinderen in de klas geen Nederlands begrijpen. Men moet de andere kls uitleggen dat de anderstalige kinderen de spelregels en afspraken niet respecteren al weten ze dat niet. Zo hebben de kls meer begrip en verdraagzaamheid over hen. Men kan dit duidelijk maken door een boekje in een andere taal voor te lezen of een liedje in een andere taal te zingen).

8) Organisatorisch

In kleine groepjes werken, voelen de kls zich veiliger, maar het is ook belangrijk om klasactiviteiten te doen omdat ze dan heel veel van de andere kls leren. De kls moeten zich ook veilig kunnen voelen in een grote groep!

9) Ccontact met de ouders

Soms is het voor de ouders een hele opgave om naar school te stappen. Daarom kan het voor hen drempelverlagend zijn als de KO op huisbezoek gaat bij de ouders.

Bron: brochure: de opvang van anderstalige nieuwkomers in de kleuterklas.  

http://cteno.be/downloads/an_brochure_ko.pdf

visie: wat wordt er in scholen gedaan voor anderstalige nieuwkomers of voor kleuters met een andere godsdienst?

Tot nu toe heb ik het vooral gehad over mijn laatste onderzoeksvraag nl wat wordt er in scholen gedaan voor anderstalige nieuwkomers of voor kleuters met een andere godsdienst.

Hieronder nog een kleine samenvatting dat een korte antwoord geeft op de bovenstaande onderzoeksvraag.

Ik heb geprobeerd om de verschillende bronnen met elkaar te vergelijken.

- In vele scholen zijn er tegenwoordig zomerklasjes waar kinderen tijdens de vakanties naar toe kunnen om Nederlands te leren. Eens het schooljaar terug begint, worden deze kinderen ondergebracht in onthaalklasjes voor anderstalige nieuwkomers, waar ze verder het Nederlands nog kunnen leren. Dit wordt dan OKAN genoemd.

- Een ander initiatief dat er gedaan wordt, is de kinderen extra ondersteunen door een zorgjuf. Het is belangrijk om de ontwikkeling en de mogelijkheden van elk kind aandacht aan te geven. Dankzij de zorgjuf is dat mogelijk.

- In sommige scholen is het niet toegestaan dat kinderen hun eigen moedertaal spreken, andere scholen vinden dat dit wel kan.  


- In sommige scholen vertalen ze de briefjes naar de ouders wel in andere scholen houden ze daar geen rekening mee.

- Sommige scholen staan open om de taal van de ouders te spreken of wordt er gezorgd voor een tolk tijdens een oudercontact bijvoorbeeld, in andere scholen is daar geen sprake van: ouders moeten Nederlands kunnen.


- sommige leerkrachten zingen liedjes, lezen boekjes voor in de taal van het kind, maar andere willen dat absoluut niet doen!

Zo kan ik nog wel enkele verschillen opsommen, maar over 1 ding is iedereen het met elkaar eens. “Elk kind moet zich thuis kunnen voelen op school!”

zorgbeleid in de kleuterschool

Natuurlijk zijn er voor kinderen van met een andere moedertaal of met een ander geloof niet enkel onthaalkassen beschikbaar, maar ook andere initiatieven zoals extra ondersteuning op school zelf. Dit gebeurt meestal door een zorgjuf. Elk kind moet kansen krijgen om zich optimaal te ontwikkelen. Daarom vond ik het belangrijk om ook hier even stil bij te staan.

Hieronder vindt u uitleg over wat ik geleerd heb bij het zorgbeleid van een school.

Een goede school houdt rekening met iedereen. Elk kind is verschillend en elk kind heeft zijn eigen mogelijkheden.

Vanuit TVO en opvoedkunde heb ik geleerd dat een goede aanbod, een stimulerende opvoedingsklimaat, een krachtige leeromgeving en een kindgerichte aanpak belangrijk is. Maar naaste deze 4 punten, is ook brede zorg voor elk kind belangrijk. Hierbij stond ik niet stil, maar het is wel belangrijk natuurlijk dat er hier ook aandacht aan besteed wordt!

Er moet zowel aan zorgbreedte als aan zorgverbreding gewerkt worden.

Zorgbreedte is dat streeft voor een gedifferentieerde begeleiding voor elk kind.

Hierbij wordt er dan gewerkt met het ontwikkelingsplan.

Bij de zorgbreedte wordt er rekening gehouden met de verschillen van elk kind (interesse en mogelijkheden). Het eigen tempo, de eigenheid van peuters en de voorbereiding van kleuters naar het 1ste leerjaar, …

Ook wij hebben (in onze opleiding) al geleerd dat we moeten werken aan differentiatie, dat we aandacht moeten hebben voor de ontwikkelingsaspecten, dat een duidelijke structuur belangrijk is en nog zoveel meer.

En natuurlijk dit: “observatie, reflectie en evaluatie is belangrijk om gedifferentieerd te kunnen werken.”

Er wordt in een school over zorgverbreding gepraat, als er kinderen zijn die extra zorg nodig hebben. Het is ook het zoeken naar een antwoord op specifieke zorgvragen van kleuters.

Soms kan het wel zijn dat kinderen zich anders ontwikkelen. Als dit gemerkt wordt en de kleuters vragen naar specifiek zorgvragen, wordt de zorg verbreed om aan hun specifieke zorgvragen te kunnen beantwoorden.

Deze hulp is o.a. voor kinderen met een ontwikkelingsachterstand, kleuters met een andere thuistaal, andersgelovige kleuters, kleuters van allochtonen ouders, …Hiervoor zijn er zorgleerkrachten. Er wordt ook gewerkt met het “proces kindvolgsysteem”. Hierdoor wordt de ontwikkeling van het kind centraal gezet waardoor de begeleiding optimaal kan zijn. Er wordt overlegd met o.a. het CLB, scholen van buitengewoon onderwijs, …

Dit alles is iets van een ganse schoolteam! Overleg en reflecteren is dus belangrijk voor een optimale zorg van elk kind!

Bron: Visie op zorgbeleid: Kleuter (http://www.basisschoolgrotenberge.be/page14914945.aspx)

"Ik wil dat iedereen graag naar school komt'' (uitspraak van Pieter Breynaert)

bron (1ste gedeelte): (januari 2005), Ik wil dat iedereen graag naar school komt, Het nieuwsblad.

bron  (2de gedeelte): (april 2010), Frans op de speelplaats is nog maar het begin, altermedia.info.

Dat is waar, het is een oud artikel, maat toch vond ik het belangrijk om hierbij even stil te staan.

Het toont weer aan dat kinderen belangrijk zijn en dat elk kind evenveel aandacht moet hebben, dat iedereen graag naar school wil en zal komen!

Over de uitspraak van Pieter Breynaert (directeur van een school in Oetingen) “Iedereen moet graag naar school komen, zowel leerlingen, leerkrachten als ouders en grootouders.”, ben ik helemaal mee eens. Ook anderstalige kinderen moeten zich in hun vel voelen op school. Ook hier werd er een onthaalklas opgericht. 

WE VOELEN ONS GOED OP SCHOOL! ON SE SENT BIEN À L' ÈCOLE!

Maar in een ander artikel over hem las ik dit: “ Enkele kinderen die het Nederlands nochtans matig genoeg zijn, praatte onder elkaar Frans. Ik heb me omgedraaid en hen er op gewezen dat zoiets niet kan. Als je het toelaat, creeër je onderhuids een elitesituatie. Dat moeten we vermijden.” Daarmee ben ik minder akkoord.

Ook in een basisschool in Strijland is Breynaert directeur. Steeds meer en meer Franstalige komen in deze school. Daarom hoopt Breynaert dat de school haar Vlaamse identiteit kan behouden. Toch vind ik dat kinderen op de speelplaats af en toe wel hun eigen taal kunnen spreken. Mijn moedertaal is ook Frans. Toen ik naar school ging verstond ik ook niets van het Nederlands. Mijn zus was gelukkig in dezelfde school als ik. Samen spraken wij ook Frans. Ik herinner het mij nog heel goed dat ik, zelfs nog in het lager, Frans tegen haar sprak. Toen kwam er ook een leerkracht bij ons die zei dat we Nederlands moesten spreken! Ik vond dat absoluut niet leuk. Volgens mij moet er wel de kans gegeven worden aan kinderen om hun eigen taal te kunnen spreken, ook tijdens school zelf. Zoals ik in de visie van mijn basisartikel geschreven heb: ‘Voelen de kinderen zich wel thuis in een school waar ze niet met elkaar mogen praten in hun eigen taal, zelfs niet tijdens de speeltijd?’

Het kan best zijn van wel, dat weet ik niet natuurlijk en dat hangt misschien ook van kind tot kind. Toch vind ik dat het wel zou kunnen.

Breynaert zei wel dat kinderen de tijd krijgen om wel hun moedertaal te spreken. Toch zouden ze na enkele maanden enkel Nederlands meer mogen spreken.

Verder las ik dat de school niet alleen aandacht besteed aan kinderen, maar ook aan hun ouders. Zo wordt er aan ouders voorgesteld om tijdens de vakanties aan taalinitiatie te doen. Bij oudercontacten waarvan ouders echt geen Nederlands kunnen, wordt er een tolk bij gehaald.

Dat is positief en dat toont ook dat de school wel openstaat voor anderstaligen.

(http://vl.altermedia.info/anti-vlaams-racisme/frans-op-de-speelplaats-is-nog-maar-het-begin_9210.html)